betaïne

Betaïne Supplement COA

Detectiemethode voor betaïne-extract

Het monster werd voorgedroogd bij 105°C tot constant gewicht, 0,4 g van het gedroogde monster werd gewogen, 50 ml ijsazijn werd toegevoegd en verwarmd om op te lossen.Voeg 25 ml kwikacetaatoplossing toe, koel af, voeg 2 druppels kristalvioletindicator toe, titreer met perchloorzuurstandaardoplossing (0,1 mol/L) totdat de oplossing groen wordt en corrigeer het titratieresultaat met een blanco test.

Colorimetrische methode: Onder de voorwaarde van pH=1,0 kan betaïnehydrochloride een rood precipitaat vormen met Ray's zout.Na centrifugeren, na het weggooien van het supernatant, wordt het neerslag opgelost in 70% aceton en wordt het een roze oplossing.De maximale absorptiepiek verschijnt bij 525 nm.Wanneer het gehalte aan betaïnehydrochloride 0,1 ~ 12,5 mg is, voldoet het aan de Lambert-Beer-wet.

High performance vloeistofchromatografie: geschikt voor de bepaling van het betaïnegehalte in wolfberry.De betaïnecomponent in het monster werd geëxtraheerd met een methanoloplossing (2,5+7,5), gezuiverd met een gemengde kationenuitwisselingsvastefase-extractiekolom en vervolgens gefixeerd met een acetonitriloplossing (7,5+2,5), en tenslotte met een UV-detector.Hoge prestatie vloeistofchromatograaf werd gebruikt voor bepaling bij een golflengte van 205 nm, kwalitatieve bepaling werd uitgevoerd volgens de retentietijd van chromatografische pieken en externe standaardmethode werd gebruikt voor kwantitatieve bepaling.